In mijn praktijk zie ik al meer dan 30 jaar vrouwen die, ondanks dat ze alles goed voor elkaar hebben, het gevoel hebben dat er “iets” mist.
Een onbestemd verlangen naar…noem het jouw geboorte verschil, je zielsmissie, je purpose of beiing of de reden van je bestaan. Dat verlangen gaat eigenlijk altijd over je potentie.
Ondanks al onze ervaring, studies, prestaties en successen hebben we nog steeds moeite om ons volledige potentie te herkennen en waar te maken.
Het lastige is dat vrouwen de neiging hebben zichzelf de schuld te geven van dit nare gevoel diep van binnen. De grote eyeopener is dat we een niet te winnen spel hebben gespeeld.
Sinds de opkomst van het feminisme en de emancipatie hebben vrouwen niet geleerd op hun eigen gevoel en wijsheid te vertrouwen.
De wereld was tot dan toe gebouwd op mannelijk denken. Structuren, systemen, machtsverhoudingen, alles is voortgekomen uit strategisch, logisch en lineair denken zoals mannen dit doen. Vrouwen zijn in dit mannelijke speelveld gestapt en hebben hun spel volgens de geldende regels gespeeld.
Dat heeft echt veel gebracht. Assepoesters leerden dat de voordeur open stond en stapten “manhaftig” de wereld in. Ze leerden het mannelijk systeem te spelen. Doelen stellen, strategische, voorspelbare en concrete stappen plannen.
Dat heeft veel opgeleverd, vrouwen hebben er veel van geleerd. Persoonlijke groei, kennis, ervaring, leiderschap, prestaties en successen. Maar ondanks succesvolle carrières voelen veel vrouwen verlangen naar dat “iets”.
Materiele zaken, veel geld verdienen en status blijken het gat in een vrouwenhart niet te vullen. Wat vrouwen verlangen is authentiek zijn, verbinding voelen, met verstand van zaken werken vanuit het hart, niet vanuit het ego leven maar vanuit zielsmissie. Geen klets / zwets praatjes maar relaties die van binnen raken.
Er is een historische periode in de geschiedenis aangebroken. Deze tijd is de brug van de oude tijd waarin de mannelijke regels het spel bepaalden naar een tijdperk waarin mannelijke- en vrouwelijke eigenschappen samenwerken en elkaar aanvullen en ondersteunen.
Hiervoor moet vrouwelijke macht echter eerst wel herkend en erkend worden. Hoe het bij mannen werkt daar hebben we een wereld vol voorbeelden van.
Vrouwen hebben echter maar weinig rolmodellen. Laten we die rolmodellen hier en nu met ons allen gaan maken voor de toekomst van onze kinderen.
Het is aan ons om kwetsbaar, open en vanuit onze zielsmissie de kracht van vrouw zijn op deze wereld neer te zetten.
Wat de kunst van vrouw zijn is, wat ons hierin belemmerd en vooral hoe we dit juist kunnen gebruiken. Daar gaan we het in mijn volgende blogs over hebben.