Je kent deze mensen vast of misschien herken jij jezelf hierin:
Doorzetters met een groot verantwoordelijkheidsgevoel.
Krachtpatsers die hun feestneus opzetten als ze naar buiten gaan.
Niet-klagen-maar-dragers.
Goeddoeners die niemand teleur willen stellen.
Flexibele, sociale aanpassers.
Perfectionisten die de wedstrijd willen winnen.
Reuzen die bergen verzetten en dromers met doelen.
Gloeiende-best- doeners die niet van opgeven willen weten
Laten we lief voor hen zijn.
Onze generatie is de eerste generatie die zelf keuzes kan maken. De generaties voor ons moesten vooral zien te overleven.
Er moest hard worden gewerkt om genoeg geld te verdienen voor eten, drinken en een dak boven het hoofd. Vaak moesten er veel monden worden gevoed. Als je de lagere school af kon maken dan was dat al heel wat. Daarna moest je aan het werk, werk dat voorhanden was. Geen keus, maar doen wat nodig was.
En er was geen vergelijkingsmateriaal, iedereen zat in het zelfde schuitje. Als je voor een dubbeltje geboren was dan had je niet de verwachting dat je ooit een kwartje zou worden. Degene die wel een studie hadden gevolgd zoals de meester op school of de dokter die stonden op een voetstuk. De macht was in handen van enkelingen, herenboeren, fabriekseigenaren, de pastoor of de dominee. Mensen met macht bepaalden de regels en daar had jij je maar aan te houden.
De wereld was veel kleiner. Tevredenheid en geluk had vooral te maken met geen zorgen hebben over gezondheid of je dagelijkse levensbehoeften. Jouw grootouders zijn hoogstwaarschijnlijk zo opgevoed en misschien zelfs jouw ouders nog wel.
In heel korte tijd is er veel veranderd. Iedereen heeft nu de mogelijkheid om te studeren, om een beroep te kiezen waar hij of zij zich kan ontplooien. Nu kunnen we kiezen uit 25 soorten jam, 100 verschillende studies, vakanties naar verre werelddelen. Over tevreden zijn wordt bijna niet meer gesproken. Dat is een complete mindshift.
Gelukkig zijn is een doel op zich geworden. Er wordt heel veel van je gevraagd, de lat ligt hoog. Je moet dromen en doelen najagen. Je bent zelf verantwoordelijk voor succes en geluk. Voor je het in de gaten hebt zit je in een ratrace die je steeds verder wegbrengt van jezelf. Dat is geen leven, maar overleven.
Een burn-out stopt deze race. Het is een ziekte, je lijf en je hersenen slaan groot alarm. Een ziekte met als oorzaak teveel verantwoordelijkheid, teveel zorgen, te hard je best doen, te weinig grenzen, teveel…
Een burn-out heeft een externe aanleiding maar een interne oorzaak.
Voorkomen is beter dan genezen dus ga aan de slag met datgene wat je stress geeft. Ont-wikkel jezelf.
Kijk maar eens op deze site wat ik hierin voor jou kan betekenen. Natuurlijk mag je ook even contact met me opnemen. Dan hebben we het er over.
Hartelijke groet Tineke